Azrou

Een mijningang

Vanochtend zijn we eerst naar Aouli gereden. Het is een spookdorp behorend bij lood- en zilvermijnen die ca. 40 jaar geleden zijn gesloten.

De houten brug kraakte maar hield het

Het complex ligt in een idyllische kloof waar vrijwel niemand meer woont en waar ook niet veel toeristen komen. Vandaag in elk geval niemand anders.

Alles verlaten in dit mijnstadje

Het was er aangenaam rondwandelen in de zon met een lekkere temperatuur. De oversteek van de Atlas naar het noorden is ons niet zo goed bevallen. Het bleef droog maar het is hier bewolkt en onaangenaam koud met 9 tot 12 graden.

Maar de terugtocht moet een keer gebeuren, dus dit hoort erbij. Na morgen wordt het weer wel aanzienlijk beter.
De tussenstop in Azrou was bedoeld om een fietstocht te doen in het cederwoud hier maar dan moet het wel wat warmer worden.

Apen in het bos

Onderweg hier naar toe zagen we uitzonderlijk veel zwerfhonden langs de weg. Vlakbij Azrou ook nog een groep apen waar deze omgeving om bekend is.

We staan op Emirates Euro camping. Die hoort bij een inmiddels alweer gesloten hotel gericht op Arabieren die nooit zijn gekomen.  Het is overdadig luxueus en protserig.
De camping is nog wel open en heeft een mooi uitzicht en goede voorzieningen.

Medelijden met ons in deze koude omstandigheden is niet nodig. We hebben standverwarming in de camper.

We eten 's avonds in hotel Les Cèdres. Het eten is eenvoudig maar goed en de bediening stijlvol, door een ober in een deftig kostuum. Wel een beetje koud ook.