Cambodja is anders. Dat werd al heel snel duidelijk bij de grens.
Wij gingen samen met tientallen handelaars met houten handkarren de grens over. De eerste kilometers waren onverhard en stoffig en erg chaotisch, maar daarna kwam een gladde nieuwe asfaltweg. We legden 55 km af met een gemiddelde van 17 km/u.
Onderweg is veel te zien, zowel op de weg als langs de weg. De Cambodjanen proberen ook vaak een praatje te maken. Het grappigste was een patient die op een brommer meereed met een standaard omhoog gehouden waar een infuus aan bungelde.
We zitten nu in een oud hotel, maar gelukkig wel behoorlijk comfortabel. Toeristen hebben we hier nog niet gezien. We hebben net een restaurant gevonden waar we willen gaan eten. Echt leuke restaurants hebben we verder niet gezien.
Het is hier wel erg vuil op straat en op de markt. Je hebt soms het gevoel dat je over een vuilnisbelt loopt. Dat zal ook moeten wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten