11.12.08

Phnom Penh

De laatste 75 km naar de hoofdstad hebben we per bus afgelegd. We moeten hier zijn om bij de ambassade van Laos een visum voor dat land te halen. Dat kostte 40 dollar en 3 pasfoto's per stuk, dat is meer dan in de reisgidsen staat. We hebben de fietsen en de meeste bagage laten staan in een guesthouse in Skun. Daar kwamen we gisteren na 91 km met een gemiddelde van 20,5 km/u aan.
De weg naar Skun was opnieuw de nationale weg nr.6, die wij deelden met allerlei soorten verkeer. We zagen op een gegeven moment een meisje van een jaar of tien op een brommer rijden (heel langzaam, dat wel), maar ze had ook nog een klein kindje van 2 jaar bij zich. Je ziet ook heel veel kinderen fietsen op veel te grote fietsen, zodat ze met een voeten niet bij de trappers kunnen. De meeste fietsen hebben trouwens geen trappers meer, alleen nog maar een asje.
Het dorp Skun is niet meer dan een kruispunt met naar alle kanten lintbebouwing en een markt. Het viel nog niet mee om de bus te nemen. Uiteindelijk wist een brommertaxi-jongen ons duidelijk te maken dat het busstation 3 km in de richting van Phnom Penh was maar hij wilde ons wel brengen. Na scherp onderhandelen stapten we beiden (!) bij hem achterop en inderdaad kwamen we zo bij de bus.
Phnom Penh is een grote stad met veel verkeer en dus niet zo aantrekkelijk op het eerste gezicht. We blijven nog een dag om het visum op te halen en nog wat meer indrukken te krijgen.

We hebben in elk geval al het indrukwekkende genocidemuseum bezocht. Het vroegere schoolgebouw is door de Rode Khmer als martelcentrum gebruikt, voordat de slachtoffers werden afgevoerd naar de massagraven buiten de stad. De foto laat een stellage voor het gebouw zien waar mensen aan werden opgehangen en ondersteboven met hun hoofd in potten met vuil water werden gehangen. Er zijn ook schilderijen te zien, gemaakt door een overlevende (er waren maar 7 overlevenden). Heel aangrijpend.

Geen opmerkingen: