San Juan

Vandaag, vrijdag, hebben we al voor de middag San Juan bereikt, een grote stad. Van de voorspellingen is niet zoveel uitgekomen.

Het is geen budgettraject geworden omdat we woensdagochtend toch geld konden krijgen uit de enige geldautomaat die Valle Fértil rijk is. Om 7 uur wist één van het bankpersoneel ons te vertellen dat om 8 uur er echt weer geld uit de machine zou komen. We namen dat met een korrel zout, maar na een uur gewacht te hebben bleek de informatie juist te zijn. Van de windverwachting klopte ook niets, want we hadden zomaar eens de wind mee. Zo konden we de 112 km tot Marayes, een gat met één winkeltje, in 4:20 uur afleggen, een gemiddelde van 26 km/u, dat is deze reis een record.

Het bleef de hele avond en nacht hard waaien. We hadden de tent opgezet op de varanda van een verlaten en vervallen huis, zodat we wat beschutting hadden. Met de produkten uit het winkeltje konden we ons potje koken en voldoende vocht binnenkrijgen.

De waterzak konden we er vullen voor een douche, zodat het ons eigenlijk aan niets ontbrak. Het bleef de hele nacht warm en er was weer een overweldigende sterrenhemel. De namen die op de muur zijn gekalkt dateren van de laatste verkiezingen. Cristina (je ziet doorgaans alleen haar voornaam) is nu president van Argentinië.

Donderdag, gisteren dus, ging de weg niet verder naar het zuiden maar naar het westen en nu was het bijna windstil, dus alweer geluk. We kwamen ook weer een stel fietsers tegen, nu een jongen uit Ecuador en een meisje uit de VS. Na het uitwisselen van onze ervaringen en plannen ging het in behoorlijk tempo verder naar Difunta Correa, dat we na 76 km en 3:23 uur fietsen bereikten (gem. 22,3 km/u). In Difunta Correa vielen onze monden zo ongeveer open van verbazing. We wisten al wat het was (eigenlijk wie het was), namelijk een vrouw die anderhalve eeuw geleden op die plek dood gevonden is, maar met haar nog levende baby zogend aan haar borst. Deze vrouw wordt in heel Argentinië als een soort Maria vereerd, want ze zal je geluk brengen. We hebben al op diverse plaatsen langs de weg het opschrift ´Difunta Correa´ gezien met meestal een dankbetuiging, flessen water e.d. erbij. Dat nu is op deze plaats in tienduizendvoud te zien.

Er staan diverse kapellen, die vol geplakt zijn met bordjes ´bedankt Difunta Correa´ e.d.. Vaak gaat het dan om materiële wensen die in vervulling zijn gegaan, zoals een huis, een auto, maar ook een gezin, kinderen, sportieve prestaties, gezondheid, noem maar op. Speciaal de vrachtautochauffeurs hebben Difunta Correa geadopteerd en er zijn er dan ook heel wat die de kleine omweg van 1 km maken. Op ons maakte het geheel een enigszins verpletterende indruk: zoveel mensen die hier in geloven en er kennelijk heel wat voor over hebben (een lange reis bijvoorbeeld). Er is natuurlijk ook een commercieel circus omheen gebouwd, met winkeltjes, restaurants en, voor ons belangrijk, een hotel. Omdat het weer erg heet was (ca. 40 graden), konden we de luxe van airconditioning zeer waarderen.

Vanochtend waaide het weer eens flink, maar toen we eenmaal op weg waren bleek dat het voornamelijk schuin van achteren was. Dus al voor de derde dag op rij geluk. Het was flink afgekoeld en zelfs eerst bewolkt, dus lekker fietsweer. Na 35 km kwam er zeer plotseling een eind aan de halfwoestijn, waar we al 2 weken doorheen fietsen. Ineens weer wijngaarden en veel bomen. De bevloeiing doet hier zijn werk in de streek rond San Juan. Omdat het ook nog eens heel vlak is, lijkt het op een Nederlands landschap (behalve dan enkele palmen langs de weg). Even voor San Juan werden we aangesproken door iemand die ons wilde fotograferen voor zijn website. Geen probleem, vonden wij.
Na 65 km, in 2:46 uur afgelegd, dat is 22,9 km/u, staan we voor hotel San Francisco. Zojuist hebben we heerlijk gegeten in restaurant Soychu, het eerste vegetarische restaurant dat in Argentinië op onze weg komt. Een buffet met bijzondere gerechten en heerlijke vruchtensappen, kortom we eten ons hier rond voor 6 euro per persoon. En het is weer eens wat anders dan het gebruikelijke menu. Het restaurant is zeer populair, want het zat helemaal vol en bovendien komen er tientallen mensen die plastic bakjes van het buffet volscheppen en meenemen. Er wordt betaald naar gewicht.
Het eten in Argentijnse restaurants in de kleinere plaatsen is toch vrij beperkt in de keuzemogelijkheden. We hebben inmiddels alles wel een keer gehad, empanadas (vleesragout in deeg), milanesa, napolitana, bife, costelletas, verschillende pastas, dan houdt het in de meeste restaurants wel op. Opvallend is dat je bij vleesgerechten altijd moet kiezen tussen frites óf salade als ´guarnición´. Logisch dus dat bij ons altijd de een frites neemt en de ander salade en we beide delen. De toetjes waar je meestal uit kunt kiezen zijn flan, vruchtensalade, al dan niet uit blik, ijs, dulce con queso (zoet met kaas) en taart. Veel restaurantjes in de dorpen hebben geen koffiemachine, de koffie die dan gezet wordt vinden we niet echt lekker.

Bij de koffie wordt trouwens bijna altijd een glas water (met gas) bezorgd. Wij vinden dit inmiddels een zeer goede gewoonte.Het ontbijt is nog steeds erg schraal, met vaak enkel zoete, maar lekkere croissants (medialunas). We moeten gewoon twee keer ontbijten, willen we het tot de lunch volhouden. Dat doen we dan ook vaak, met koffie die we onderweg zelf maken en brood met beleg.

Heel handig voor onderweg zijn de zakjes met filterkoffie die je hier kunt kopen(zoals een theezakje). Zoet broodbeleg hier is eigenlijk alleen maar te vinden in de vorm van jam, honing en dulce de leche. Jam en honing nemen we niet mee omdat we het met boter lekkerder vinden en boter smelt... Dulce de leche is het caramelachtige spul dat in Mars en Twix zit, maar dan iets meer vloeibaar. Het is heel zoet en best wel lekker.

Voor de hartige trek zijn we aangewezen op erg vette salami en we koken vaak een eitje. De kaas is wat flauw (maar er zijn veel soorten en misschien vonden we niet de goede)
We zijn van plan in deze stad weer een rustdag te houden voor we beginnen aan ons volgende traject naar Calingasta, zo´n 175 km verder.